Ikona

Risto Ratković pesnik i revolucionarna ličnost. Vreme Ratkovićevih studentskih dana karakteriše bogat književni život u Beogradu. Rađaju se novi književni pravci: dadaizam, zenitizam, nadrealizam, pokreću se novi književni časopisi i listovi, u čijem uređivanju učestvuje i Ratković. Smatra se prvim crnogorskim romansijerom. Ratković je autor prvog modernog romana „Nevidbog“ u crnogorskoj književnosti. Poslednjih godina života, zaboravljen i usamljen, sve više tone u alkohol.

A onda je došao 20. jun 1954. Sahrana Rista Ratkovića na novom groblju u Beogradu. Slobodan Marković, pesnik i legendarni duh grada, Libero Markoni, uskače u raku i drži govor: „Gde ste bili dok je gladovao?! Alal ti vera, Risto! Alal ti vera što si umro. Na vreme!“ Grobari uzimaju lopate. Markoni ih hvata za ruke: „Polako. Ostavite lopatu. Ne lopatom. Rukama. Rukama zemlju. Znate li vi koga sahranjujete?!“